Sayfalar

18 Ocak 2012 Çarşamba

Acı Içinde Huzur

Ne kadar acı, ne kadar zor insanın çok ama çok sevdiği birini kaybetmesi... Bir daha göremeyeceğini, onun nefes alamadığını bilmesi... Nasıl kötü bir sızı taa içimde hissettiğim.. Yaptıklarımın sevinci, yapamadıklarımın pişmanlığı... Daha yaşayacağımız çok şey vardı demek, daha göreceği çok güzel günler vardı demek... 

Bu acıyla yaşıyorum, yaşıyoruz. Bu acıya alışmaya çalışıyoruz. Evet, alışacağız mutlaka, unutmayacağız asla ama uyuşacak bu duygular içimizde zamanla. Tatlı anıları hatırlamakla yetinmeyi öğreneceğiz.. Bu boşluğu asla hiçbir şey doldurmayacak ama bu boşlukla yaşamaya alışacağız. 

Belki buna başladık bile. Oyalanacak şeyler bulmaya başladık... İstanbul'u felç eden kar yağışı bizim minik eğlencemiz oldu. Etrafı kaplayan o beyaz örtü huzur verdi biraz bize. Belki de eski günleri hatırlattığı için. Bir yandan içimiz acısa da gülümsemeyi hatırladık yeniden... 







2 yorum:

  1. Çok güzel yazmışsın canım kardeşim, içimdekileri yazmışsın...

    YanıtlaSil
  2. Cok tesekkur ederim bitanecik ablam benim..

    YanıtlaSil